بررسی و تحلیل اثرات اقلیمی بر مسکن شهری با تاکید بر بهینه سازی مصرف انرژی

اوضاع اقلیمی از عوامل مهم و موثر در آسایش زیستی در محیط های انسانی است. توجه به اقلیم در مراحل مختلفطراحی ساختمان به خصوص ساختمان هایی که به نحوی مورد استفاده مستقیم انسان قرار میگیرند، ضروریمی باشد. در این پژوهش که از نوع توسعه ای و کاربردی می باشد با استفاده از روش کمی و کیفی به بررسی وتحلیل اثرات اقلیمی بر مسکن شهری پرداخته شدهاست. حرکت به سمت ابداعات بومی و استفاده از مصالح بومیدر راستای کمک به مصرف بهینه و متعادل منابع و مهمتر از همه در نظر گرفتن شرایط محیطی و توجه به اثراتاقلیمی در طراحی مسکن از موارد مهمی هستند که روز به روز توجه بیشتر به آنها احساس می شود. پراکنش نقاطشهری در کشور با استفاده از روش میانگین نزدیکترین همسایه محاسبه شده و نوع الگوی پراکنش آنها به صورتخوشه ای می باشد که نشان دهنده تاثیرپذیری استقرار سکونتگاه های شهری از شرایط اقلیمی معتدل و مرطوب،سرد، گرم و خشک، گرم و مرطوب، نیمه بیابانی و معتدل موجود در کشور است. برای هرکدام از اقلیم های یادشده معماری و طراحی ویژهای لازم است که در ساخت و ساز مسکن مورد استفاده قرار گیرد. در پژوهش حاضرمهمترین راهکارهای سنتی و بومی بهینه سازی مصرف انرژی در مسکن با توجه به شرایط اقلیمی مختلف ارایهشده است. با در نظر گرفتن معیارهای طراحی مسکن در راستای سازگاری و همسازی بیشتر با اقلیم میتوان بهمصرف درست و بهینه انرژی، صرفه جویی در منابع و آلودگی کمتر محیط زیست دست یافت؛ همچنین در راستایحرکت در جهت توسعه سکونتگاه های انسانی گام برداشت.

کلیدواژه ها:

اقلیم ، انرژی ، مسکن ، شهر