تعیین مزیت نسبی غلات (گندم، جو و ذرت دانه ای) درمنطقه ی جیرفت و کهنوج

سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 469

فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_AGEC-3-3_010

تاریخ نمایه سازی: 27 مرداد 1397

چکیده مقاله:

مزیت نسبی یکی از معیارهای مهم اقتصادی برای برنامه ریزی تولید، صادرات و واردات است . در این مطالعه وجود یا وجود نداشتن مزیت نسبی تولید غلات (گندم، جو و ذرت دانه ای) در منطقه ی جیرفت و کهنوج در سال زراعی86- 85 با استفاده از دو نوع شاخصهای شناسا یی مزیت نسبی تع یین شد . شاخصهای نوع اول شاخص منفعت خالص اجتماعی، هزینه ی منابع داخلی و نسبت هزینه به منفعت اجتماعی و شاخص های نوع دوم،شاخص کارایی مزیت، مقیاس مزیت و جمعی مزیت بود . بر اساس نتا یج تحق یق و با استفاده از شاخص های نوع اول هیچ یک از غلات مورد بررسی در منطقه دارا ی مز یت نسبی نبودند . بر اساس شاخص های نوع دوم، مز یت نسبی محصول ذرت در منطقه بیشتر از متوسط کشور بود . محاسبه ی ضرا یب حما یتی و نتا یج حاصل از ماتریس تحل یل س یاستی نشان داد که در تول ید محصول و نهاده هایی که کشاورزان در جر یان تولید به کار برده اند، یارانه ی غیرمستقیم پرداخت شده و تول یدکننده در شرا یط مداخله ی دولت نسبت به تجارت آزاد سود بیشتری کسب کرده یا زیان کمتری دیده است.

کلیدواژه ها:

غلات ، مزیت نسبی ، جیرفت ، کهنوج ، نسبت هزینه به منفعت اجتماعی ، هزینه ی منابع داخلی

نویسندگان

مهدیه ساعی

عضو هیات علمی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان کرمان