بررسی عنصر پیرنگ داستان آفرینش آدم در مرصادالعباد

داستان آفرینش آدم در مرصادالعباد یکی از داستان های قرآنی– عرفانی ادبیات فارسی است که نجم رازی (دایه) آن را در سده ی هفتم هجری به نگارش در آورده . نگارندگان این مقاله در پی پاسخ به این سوال بودند که آیا می شود این داستان کلاسیک را با تکیه بر تعاریف داستان نویسی جدید بررسی کرد . در رابطه با عنصر پیرنگ که یکی از عناصر مهم داستان نویسی جدید به شمار می رود و بررسی آن در حکایات و داستان های کلاسیک ، مقالات معدودی نوشته شده و همین امرنگارندگان این مقاله را وا داشت تا به بررسی این عنصر در داستان آفرینش آدم بپردازند . نتایج به دست آمده نشان می دهد که این داستان دارای پیرنگ منظمی است . با شروعی منطقی( اراده ی خداوند برای خلقت آدم) آغاز می شود و به میانه و اوج داستان که سرکشی ابلیس و عصیان آدم است می رسد . در نهایت هم با بخشیده شدن آدم توسط خدا به پایان می رسد . همچنین در طول مقاله به بررسی گره افکنی ها ، کشمکش ها ، بحران ها و تعلیق که از ویژگی های پیرنگ هستند پرداخته شده

کلیدواژه ها:

پیرنگ ، داستان آفرینش آدم ، مرصادالعباد ، عناصر داستان