نقش خانواده در پیشگیری ازآسیب های اجتماعی با تکیه بر مبانی دینی

انسانفطرتا موجودی اجتماعی است و این ویژگی او را به تعامل با دیگران وا میدارد و در این روابط ممکن است آسیب زننده یا آسیب پذیرنده باشد. آسیبهای اجتماعی در تمامی جوامع به نسبت کم یا زیاد وجود دارد؛ ولی شیوع آن در میان نسل نوجوان جامعه به مراتب خیلی خطرناکتر از سنین بالاتر بوده است. در هر جامعهای خانواده به عنوان نخستین و مهمترین کانونی است که انسانها بیشترین اوقات خود را در آن سپریمیکنند. اما در هر صورت خانواده به عنوان یک ناظر بیرونی در برابر پیچیدگی راه های آسیب پذیری نوجوانان در عصر حاضر بدون تقویت ناظر درونی در فرزندان، عملا در پیشگیری از آسیب عاجز خواهد بود. تقویت مبانی دینی در نهاد خانواده به عنوان ناظر درونی و اهمیت دادن به توصیه های دینی، میتواند راه حل مناسبی در جهت مقابله با آسیبهای اجتماعی باشد. در این مقاله که به شیوه ی توصیفی- تحلیلی انجام گرفته است،عوامل خانوادگی دخیل در آسیب های اجتماعی را شناسایی کرده و راهکارهایی را که دین برای پیشگیری ازاین آسیبها در خانواده دارد، ارایه نمودهایم. عوامل خانوادگی دخیل در آسیبهای اجتماعی با توجه به نوع آسیب با یکدیگر اشتراکات و افتراقاتی دارند و دین آنها را در پیشگیری از آسیب های اجتماعی یاری میکند.

کلیدواژه ها:

آسیب های اجتماعی ، پیشگیری ، خانواده ، مبانی دینی