رابطه شیوه های فرزند پروری با خلاقیت دانش آموزان دختر پایه دهم شهرستان خاتم

خلاقیت ازجمله مفاهیم قابل توجه در قرن حاضر محسوب میشود که امروزه وجود آن در جوامع مختلف باعث پیشرفتهای گوناگون میشود و نبود آن موجب ضعف و عقب ماندگی میشود. پرورش کودکان خلاق و باانگیزه برای رفع تنگناهای موجود و ابداع و خلق روشها و فنون منتهی به خودکفایی و رهایی از وابستگی، حایز اهمیت است؛ که در پژوهش حاضر به بررسی رابطه شیوه های فرزند پروری بر خلاقیت دانش آموزان دختر پایهی دهم شهرستان خاتم در سال تحصیلی 1396-1395 پرداخته است. روش: جامعه آماری تمامی دانش آموزان دختر پایه دهم شاخه نظری که تعداد آنها 105 نفراست؛ بر اساس جدول گرجسی و مورگان تعداد × ×نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شد × روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. برای جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه استفاده گردید که یکی از پرسشنامه ها مربوط به سبکهای فرزند پروری رابینسون که پایایی آن برای مقیاس اقتداری% و برای مقیاس استبدادی %×78و برای مقیاس سهل گیرانه %70 بود و دیگری پرسشنامه شیفر که پایایی آن %74 است. در بخش آمار استنباطی فرضیه ها با همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با استفاده از نرمافزار SPSS مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفت یافته ها: مطالعه حاضر نشان داد که بین سبک تربیتی سهل گیرانه و سبک تربیتی مستبدانه رابطه معناداری وجود ندارد. بین سبک تربیتی اقتدارطلبی والدین با خلاقیت رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. نتیجهگیری: والدین باید با ایجاد فضایی پذیرا در خانواده در جهت رشد شکوفایی خلاقیت فرزندان اهتمام ورزند؛ داده های پژوهش اهمیت شیوه های فرزند پروری بر خلاقیت دانش آموزان را نشان میدهد که بهترین شیوه تربیتی سبک فرزند پروری اقتدارطلبی است.