بررسی تاثیر خودکارآمدی معلمان بر نگرش نسبت به مدرسه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی بندر لنگه

هدف این پژوهش بررسی تاثیر خودکارآمدی معلمان بر نگرش نسبت به مدرسه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان بندر لنگه می باشد. به منظور دستیابی به هدف فوق، تعداد 53 نفراز معلمان و تعداد 318 نفر از دانش آموزان مشغول به تحصیل در دوره ابتدایی، در سال تحصیلی 97 - 1396 به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای، با استفاده از جدول تعیین حجم نمونه کرجسی و مورگان انتخاب شدند. گردآوری داده ها با استفاده از پرسشنامه های خودکارآمدی معلمان و نگرش دانش آموزان به مدرسه و نیز نمره های درسی دانش آموزان انجام شد. داده های حاصل از پرسشنامه با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی شامل فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار و آزمون آماری ضریب همبستگی پیرسون تحلیل شد. نتایج تحلیل دیدگاه کل پاسخ دهندگان نشان داد که رابطه ی بین خود کارآمدی معلمان و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی رابطه ی آماری معنی داری وجود دارد (p<0/003 ). در بررسی رابطه ی بین خودکارآمدی معلمان و نگرش دانش آموزان نسبت به مدرسه مشخص گردید که رابطه ی آماری مثبت معنی داری بین این دو متغیر وجود ندارد (p<0/126) پس از بررسی رابطه ی بین نگرش نسبت به مدرسه و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مشخص گردید که رابطه ی آماری مثبت معنی داری بین این دو متغیر وجود ندارد (p<0/633).

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی معلمان ، نگرش به مدرسه ، پیشرفت تحصیلی