تعیین و اولویت بندی شاخص های کار آمدی زیرساختهای حمل و نقل بار درون شهری (مطالعه موردی شهر مشهد)

زیر ساخت های حمل و نقل بار نیاز به شاخص هایی دارد که عملکرد آنها را در بخش های مختلف به صورت کمی ارزیابی کند. این شاخص ها به تصمیم گیران و سیاستگذاران این امکان را می دهد که میزان دستیابی به اهداف مورد نظر را به صورت دوره ای کنترل نموده و ارزیابی کلی از زیرساخت ها و تسهیلات تحت نظارت خود داشته باشند. تعیین ضوابط و شاخص های کارآمدی زیرساخت های حمل و نقل بار درون - شهری می تواند در ارزیابی میزان عملکرد و موفقیت سیستم حمل و نقل بار درون شهری مثمر ثمر باشد. در مطالعه حاضر، شاخص هایی به منظور ارزیابی کارآمدی زیرساخت ها و تسهیلات حمل و نقل بار به تفکیک نوع زیرساخت و تسهیلات اعم از پایانه بار درون شهری و حومه، توقفگاه ناوگان باری و ایستگاه بار درون شهری ارایه و به منظور تدقیق ، اولویت بندی و تعیین وزن، مورد پرسشگری واقع شدند. نتایج نشان می دهد که برای ارزیابی عملکرد پایانه کیفیت دسترسی با وزن 0 / 352 بیشترین و کیفیت خدمات با 0 / 017 کمترین، برای ارزیابی عملکرد ایستگاه کیفیت دسترسی با وزن 0 / 473 بیشترین و کیفیت خدمات با 0 / 036 کمترین و برای ارزیابی عملکرد توقفگاه کیفیت دسترسی و تعمیر و نگهداری روسازی و ابنیه به طور مشترک با وزن 0 / 320 بیشترین و تجهیزات و ماشین آلات با 0 / 029 کمترین وزن را دارند

کلیدواژه ها:

شاخص کارآمدی ، حمل و نقل بار ، زیرساخت ، مشهد