رویکرد آیین کنفوسیوس به یادگیری مادام العمر و دلالت های تربیتی آن

با ورود به عصر جدید و حاکمیت علم و فناوری در تمام عرصه های زندگی انسان، روند تغییرات در وجوه مختلف زندگی به سرعت رو به افزایش است؛ در این میان انسان با داشتن اطلاعات محدود و انباشته دوران آموزش رسمی خود توان کافی برای رویارویی موثر با این تغییرات را بعضا نداشته و ضرورت تولید علم و کسب مداوم دانش را نشان می دهد؛ به همین رو عصر حاضر را می توان عصر آموزش مداوم برای ایجاد تغییر و باز آفرینی دایمی دانش بشری نامید. بر این اساس یادگیری مادام العمر از ملزومات اساسی رویارویی با چالش های قرن بیست و یکم می باشد. بنابراین با توجه به نقش یادگیری مادام العمر در مواجهه با معضلات جدید فردی و اجتماعی، لازم است تا به عنوان یک رویکرد تعلیمی و تربیتی مبانی آن مورد تامل قرار گیرد. در پژوهش حاضر رویکرد آیین کنفوسیوس به یادگیری مادام العمر و دلالت های تربیتی آن بررسی شده و با استفاده از روش تحلیلی – استنتاجی ابتدا مبانی فلسفی این مکتب تحلیل و سپس دلالت های تربیتی آن استخراج شده است. حاصل این بررسی استخراج یک هدف غایی و چهار اصل تربیتی از آیین کنفوسیوس برای آموزش مادام العمر می باشد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مادام العمر ، کنفوسیوس