جایگاه شهروندی در قوانین، مقررات شهری و مدیریت شهری

امروزه شهروندی هم به عنوان هدف و هم معیار کیفیت زیستی جوامع و مشروعیت حکومت ها، اهمیت ویژه ای یافته است وجه اکتسابی و ترویجی شهروندی نیازمند اقدام و توجه جدی نظام های شهری (مشتمل بر مدیریت های شهری حکومت شهری، دولت های شهری، سازمان های شهری، مقدمات شهری و شهرداری ها) در بهره گیری از سیاست های شهروندسازی شهری برای تنظیم شکلی از روابط حاکمان با شهروندان و شهر است که بهترین شیوه زیست و موثرترین مواجهه را با مسایل پیچیده شهری امکان پذیر می سازد. حقوق شهری در ایران فاقد ایده شهروندی است. براین اساس، قوانین و مقررات شهری را می توان به عنوان یکی از مهم ترین نقاط اتصال بین مدیریت شهری و شهروندان قلمداد نمود. در این نوشتار هدف اصلی این پژوهش، جایگاه شهروندی در قوانین، مقررات شهری، حقوق شهروندی و عناصر مدیریت شهری است. در واقع حقوق شهروندی آمیخته است از وظایف و مسیولیت های شهروندان در قبال یکدیگر، شهر و دولت یا قوای حاکم و مملکت و همچنین حقوق و امتیازاتی که وظیفه آن حقوق برعهده مدیران شهری (شهرداری) ، دولت یا به طور کلی قوای حاکم می باشد. در ای مقاله به مباحث شهر، شهروندی و مفاهیم آنها، حقوق شهری و شهروندی، مدیریت شهری و شهرسازی پرداخته خواهد شد.

کلیدواژه ها:

قوانین شهری ، حقوق شهروندی ، مدیریت شهری ، شهروندی