بررسی رابطه مالکیت نهادی و مدیریت سود در بورس اوراق بهادار تهران

بازارهای سرمایه از طریق تخصیص بهینه منابع، منجر به افزایش بازده سرمایه گذاری ها و ارتقای رفاه عمومی می شوند و با تسهیل عملیات نقل و انتقال سرمایه، جریان منابع به محیط های بهره ور را سبب می شوند. مدیریت سود یکی از ابعاد مهم کیفیت گزارش مالی و موضوع اصلی در میان تمامی سهامداران شرکت می باشد از آنجا که میزان سود یکی از معیارهای مهم ارزیابی عملکرد محسوب می شود، بنابراین هر گونه دخالتی که سبب شود صحت گزارش ها خدشه دار گردد می تواند بر نحوه تصمیم گیری کاربران گزارش های مالی تاثیر گذار باشد. هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه مالکیت نهادی و مدیریت سود می باشد. این پژوهش طی دوره 1385 تا 1394 مورد مشاهده قرارگرفته و با استفاده از روش حذف سیستماتیک، تعداد 119 شرکت به عنوان نمونه آماری جهت انجام پژوهش، مشخص گردید. در ابتدا داده های جمع آوری شده با استفاده از نرم افزار EXCEL پس از اصلاحات و طبقه بندی لازم بر اساس متغیرهای موردبررسی وارد نرم افزارهای 9EVIEWS و 23SPSS و 17MINITAB شده است. به منظور تجزیه و تحلیل نهایی، پس از ورود داده ها به برنامه های ذکرشده، در ابتدا از شاخص های مرکزی ازجمله میانگین، میانه و شاخص های پراکندگی شامل انحراف معیار چولگی و کشیدگی به عنوان شاخص های آمار توصیفی متغیرهای پژوهش استفاده شده است و سپس از آزمون کولموگوروف – اسمیرنوف (K-S) برای بررسی نرمال بودن توزیع داده ها استفاده شد و پس ازآن به منظور آزمون خطاها از یکدیگر از آزمون دوربین - واتسون (Durbin - Watson) مورد استفاده قرار گرفت. در نهایت با استفاده از آزمون های روش داده های ترکیبی مشخص گردید که روش مورد استفاده برای مدل پژوهش و با توجه به داده های آماری، با اثرات ثابت است. نتایج این تجزیه و تحلیل نشانگر آن است که بین مالکیت نهادی و مدیریت سود، رابطه معنی دار و منفی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت سود ، بورس اوراق بهادار و مالکیت نهادی