بررسی شاخص های حکمروایی خوب شهری (مطالعه موردی شهر شهرکرد)

حکمروایی شهری به عنوان رویکردی از نظام تصمیم گیری و اداره امور شهری تلقی می شود و در واقع فرایندی است کهبر اساس کنش متقابل میان سازمان ها و نهاد های رسمی اداره شهر از یک سو و سازمان های غیر دولتی و تشکل هایجامعه مدنی ، از طرف دیگر شکل می گیرد. از این رو به نظر می رسد که نهاد مدیریت شهری در ایران از دو سازمانشهرداری و شورای شهر تشکیل شده است ، می تواند یکی از بهترین ساز و کارها ، برای تحقق حکمروایی خوب شهریباشد. در این تحقیق (هدف) ضمن شناخت شاخص های حکمروایی خوب شهری سعی شده است با روش توصیفیتحلیلی و جمع آوری اطلاعات بر اساس مطالعات کتابخانه ای و مشاهدات میدانی به تحلیل موضوع پرداخته شود، سپسراهکارها و پیشنهادهایی جهت حکمروایی خوب شهری شهرکرد ارایه شده است.

کلیدواژه ها:

حکمروایی خوب شهری ، شهروندان ، شورای شهر ، شهرداری ، شهرکرد