مقایسه کاربری دیمزار و مرتع فقیر در تولید رواناب و رسوب در فصل زمستان

بررسی فرآیند فرسایش خاک و ارزیابی عوامل کنترل آن از مهمترین پیش نیاز های مدیریت صحیح منابع آب و خاک در حوزه های آبخیز است. در این راستا استان چهار محال و بختیاری با حجم بارش سالانه 5/11 میلیارد متر مکعب یکی از نواحی پر بارش کشور است. از این رو مطالعه منابع آب, فرسایش خاک, عوامل موثر بر آنها و همچنین پیامدهای مربوطه در این استان از اهمیت و حساسیت زیادی برخوردار است. تحقیق حاضر به منظور بررسی میزان فرسایش خاک در کرتهای آزمایشی با دو کاربری دیمزار و مرتع فقیر با استفاده از باران ساز مصنوعی در فصل زمستان در حوزه گرگک واقع در استان چهار محال و بختیاری به اجرا در آمد. در این تحقیق مقدار روانآب و رسوب ناشی از شدیدترین بارانهای منطقه و با شدت 34 میلی متر در ساعت در کرتهای آزمایشی در فواصل زمانی 5 دقیقه در ظروف مخصوص جمع آوری و حجم و وزن هر کدام اندازه گیری گردید. نتایج به دست آمده از آزمون آنالیز واریانس نشان داد که میزان رواناب و رسوب در فصل زمستان در اراضی دیمزار در سطح احتمال 1 درصد بـیشتر از اراضی مرتعی بوده است.

کلیدواژه ها:

تولید رواناب ، هدررفت خاک ، کاربری اراضی ، باران ساز مصنوعی ، چهار محال و بختیاری