ارایه روشی جامع برای برآورد انتشار آلاینده ناشی از ایجاد سامانه اتوبوس تندرو مطالعه موردی: خط 1 اتوبوس تندرو شهر اصفهان

افزایش جمعیت در سالهای اخیر باعث رشد روزافزون وسایل نقلیه موتوری و به تبع آن رشد ترافیک و آلودگی هوا شده است. ایجاد سامانه اتوبوس تندرو یکی از سیاست های نوظهور حمل ونقل همگانی می باشد که امروزه در بسیاری از شهرها بکار گرفته شده است. شهرهای پیشگام در زمینه راه اندازی سامانه اتوبوس تندرو از جمله بوگوتا و کوریتیبا، نمونه موفق بکارگیری این سامانه می باشند و کاهش آلودگی چشمگیری را تجربه کرده اند. در اکثر پژوهش هایی که تابحال تاثیر سامانه اتوبوس تندرو را بر آلودگی هوا بررسی کرده اند، اثر منفی کاهش سرعت سایر گونه های موجود در شبکه و تغییر سرنشین تاکسی ها در نظر گرفته نشده است. در این مقاله برای ارزیابی تاثیر خط 1 اتوبوس تندرو بر آلودگی هوا، از آخرین ویرایش روش موسسه هوای پاک که در زمینه تاثیرات سیستم های حمل ونقل همگانی بر انتشار آلودگی فعالیت می کند، استفاده شده است. این روش همه تاثیرات بالقوه راه اندازی سامانه اتوبوس تندرو از جمله، تغییر گرایش سایر استفاده کنندگان وسایل نقلیه از جمله تاکسی و شخصی به استفاده از سامانه، تغییرات سرعت سایر گونه ها و تغییرات ضریب سرنشین تاکسی ها را بر انتشار آلاینده ها در نظر گرفته و در نهایت میزان کاهش یا افزایش آلودگی پس از راه اندازی سامانه را برآورد می کند. نتایج تحقیق کاهش انتشار به ترتیب 110، 546 و 206 کیلوگرم انتشار آلاینده های NOx، CO، HC را در هر روز و همچنین کاهش انتشار روزانه 10 تن گاز گلخانه ای دی اکسید کربن را پس از راه اندازی خط 1 سامانه اتوبوس تندرو نشان می دهد.

کلیدواژه ها:

اتوبوس تندرو ، آلودگی هوا ، موسسه هوای پاک ، اصفهان ، تغییر وسیله