تحلیل توسعه گردشگری روستایی از منظر آمایش سرزمین مطالعه موردی:روستاهای دهستان تویه دروار شهرستان دامغان

روستا سلول سازنده حیات در کالبد یک سرزمین می باشد که فعالیت اقتصادی پایدار و پایا می تواند بر شکل گیری پدیده ها، رفتارها و کنش های اجتماعی، اقتصادی و زیست محیططی در محیطط روستا تاثیر گذاشته و به تبع آن توسعه روستایی، دستخوش تغییرات مثبت یا منفی می گردد. سناریوی گردشگری روستایی، گستره وسیعی از قابلیت ها و فرصتهای راهبردی را فراروی توسعه روستایی و توسعه سرزمینی فراهم می کند تا در عین مراقبت از محیطط اجتماعی – اقتصادی و محیط زیست در قلمرو مناطق هدف، موجب اشتغالزایی و درآمد پایدار شده و این، یک کریدور مهم و حیاتی برای نیل به پایداری ثروت و توسعه می باشد، لذا با یک سیاستگذاری و برنامه ریزی متقن و باثبات از نقطه نظر آمایش سرزمین، می توان منابع اکولوژیکی، فرهنگی، تاریخی و طبیعی را به عوامل درآمد زا تبدیل کرد و از این طریق راه دستیابی به توسعه پایدار و درخور را در روستاها و به تبع آن در گستره سرزمین تسهیل نمود. از اینرو ، پژوهش حاضر در پی شناسایی قابلیت ها و امکانات توسعه گردشگری روستایی در دهستان تویه دروار شهرستان دامغان با استفاده از نرم افزار متاسوآت می باشد. روش تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی- تحلیلی میباشد. روش جمع آوری داده ها مبتنی بر روش های اسنادی و پیمایشی است. داده های مورد نیاز پژوهش از دو گروه جامعه آماری (متخصصین و اهالی روستاهای مورد مطالعه) جمع آوری شد.

کلیدواژه ها:

گردشگری روستایی ، آمایش سرزمین ، متاسوآت ، دهستان تویه دروار