تخصیص منابع مالی براساس عدالت فضایی با مدل پرامتی وی- سی اپتیمال مطالعه موردی: توزیع خدمات کلان شهر تبریز

مدیران با پیاده سازی عینی مفهوم عدالت فضایی، ضمن بهره مندی مناسب شهروندان از خدمات زمینه کاهش مسایل و مشکلات شهری را فراهم می آورند. عدالت فضایی به عنوان یکی از مفاهیم اصلی توسعه ی پایدار شهری قلمداد میشود. شناسایی مناطق برخوردار و غیر برخوردار و تخصیص عادلانه و آگاهانه منابع مالی بین مناطق شهری نیازمند بکارگیری تکنیکی است که بتواند معیارهای متفاوت و گاها متضاد را در تصمیم گیری لحاظ نماید. در این تحقیق با بکارگیری تکنیک پرامتی وی-سی اپتیمال تلاش شده تا در قالب مطالعه موردی تخصیص منابع مالی کلان شهر تبریز به مناطق 10 گانه با در نظر گرفتن 2 معیار از معیارهای عدالت فضایی صورت پذیرد.

کلیدواژه ها:

عدالت فضایی ، امکانات شهری ، پرامتی وی ، مناطق 10گانه تبریز ، تخصیص منابع