تاثیر بیوچار بر کاهش آلودگی نیکل در یک خاک آهکی آلوده به نیکل و برازش معادله های سینتیکی واجذب نیکل

هدف این پژوهش مطالعه تاثیر بیوچار بر رها سازی نیکل و انتخاب بهترین معادله برای ارزیابی سینتیک رها سازی نیکل میباشد. بیوچار در سطوح صفر، 2 و 4 درصد به خاک افزوده و به مدت 90 روز خوابانده شدند. داده های نیکل رها سازی شده با هفت مدل رایج در سینتیک جذب برازش داده شدند. نتایج نشان داد که کاربرد بیوچار در تمام زمان ها و سطوح باعث کاهش معنیدار نیکل آزاد شده نسبت به تیمار شاهد گردید. به طوری که سطح 4 درصد بیوچار میزان نیکل آزاد شده را نسبت به تیمار شاهد به 30 درصد کاهش داد. معادلات مرتبه صفر، مرتبه اول، مرتبه دوم، مرتبه سوم و پخشیدگی سهموی نتوانستند رهاسازی نیکل را توصیف کنند. معادله تابع توانی و الوویچ ساده شده به دلیل ضریب تبیین بالا و خطای استاندارد پایین به عنوان معادله مناسب جهت توصیف داده های نیکل آزاد شده معرفی شدند. در تیمارهای بیوچار نسبت به شاهد ضریب a و کاهش و ضریب b و افزایش یافت که نشان دهنده تاثیر بیوچار حاصل از آن بر کاهش نیکل آزاد شده میباشد. باتوجه به نتایج بدست آمده میتوان گفت که بیوچار در کاهش قابلیت دسترسی و در نتیجه کاهش آلودگی زیست محیطی نیکل در خاک موثر می باشد.

کلیدواژه ها:

آلودگی ، بیوچار ، نیکل