حمد الهی و مدایح نبوی دراشعار ناصر خسرو

ادبیات مذهبی یکی از پرکاربردترین گونه های ادبیات فارسی به ویژه در شعر است.شاعران پارسی گو با الهام گیری از آغازیه های کتاب مذهبی ابیات آغازین شعر خود را به دو موضوع مهم حمد الهی و مدح پیامبر خاتم اختصاص داده اند. این نوع اشعار گر چه بیشتر در ابتدای منظومه ها دیده می شود، در میان غزلیات و قصاید نیز نمونه هایی دارد. نکته مهم در این نوع سروده ها این است که سرایندگان عقاید کلامی و فلسفی خود را کهدوره های مختلف رواج داشته بیان کرده اند. این نوع عقاید شامل مباحث توحیدی، چگونگی ذات و صفات خدا، رویت، تجسم، و چگونگی معراج پیامبر، اهمیت و ارزش پیامبر خاتم و... است. این مقاله در اشعار ناصر خسرو به بررسی نمونه هایی از حمد الهی و مدح نبوی پرداخته و موضوعات مختلفی که این چهار شاعر به آنها اشاره کرده اند بر اساس اعتقادات کلامی و مشرب فلسفی آنان تشریح می کند

کلیدواژه ها:

حمد الهی ، مدح نبوی ، ناصر خسرو