تاثیرپذیری شعر نیمایی از مکتب سمبلیک

شعر فارسی از آغاز تاکنون تحولات و تغییراتی را پشت سر گذاشته است اگرچه این تغییرات تا قبل از نیما بیشتر مربوط به محتوا و درون مایه شعر بوده؛ اما با ظهور نیما تغییراتی پردامنه و وسیع تری در شعر فارسی ایجاد شد. در این مقاله سعی شده که به علل گرایش شاعران و گسترش نمادگرایی و تاثیرپذیری از مکتب سمبلیک در حوزه ی شعر معاصر فارسی پرداخته شود. با مطالعه ی آثاری که در حوزه ی شعر معاصر فارسی نوشته شده است؛ نتیجه گویای آن است که عمده ی علل پرداختن و روی آوردن شاعران معاصر به خصوص شعر نیمایی و نیماگرایان، یکی فضای سیاسی و اجتماعی حاکم بر عصر شاعران آن روزگار بوده، دوم آشنایی شاعران به خصوص نیما، با شعر و ادبیات اروپا که در گسترش و گرایش شاعران به نمادپردازی و نمادگرایی بی تاثیر نبوده است همچنین با مطالعه ی شواهد و نمونه ها می توان نتیجه گرفت که شاعرانی که به بیان و زبان نمادین گرایش پیدا کردند، میزان به کارگیری، نوع نمادها و همچنین فهم زودیاب و استنباط دیریاب در شعر هر کدام متفاوت است

کلیدواژه ها:

مکتب سمبلیک ، تاثیر شعر نمادین ، نیما ، نماد