مکان یابی و تخصیص بنادر مسافری در استان مازندران با تلفیق مدل پوشش مجموعه روش تاپسیس فازی

بنادر، به عنوان مهم ترین زیرساخت حمل و نقل دریایی مسافران، در توسعه ی این صنعت نقش ویژه یی دارند. نقش آفرینی معیارهای متعدد کیفی و کمی در جایابی بنادر مسافری و نیز هزینه های بالای احداث این بنادر، ضرورت طراحی یک چارچوب تصمیم گیری مطمین برای شبکه ی بنادر مسافری در دو مرحله به انجام می رسد. در همین راستا، رویکری مبتنی بر روش تاپسیس فازی، مدل پوشش مجموعه و نیز مدل پوشش مطلوبیت ارایه می شود. شناسایی معیارهای مهم در جایابی بنادر مسافری، محاسبه ی مطلوبیت نقاط کاندید، محاسبه ی تعداد بنادر مورد نیاز برای پوشش تقاضای کل و انتخاب نقاط کاندید، گام های اصلی رویکرد پیشنهادی هستند. از رویکرد پیشنهادی در این مطالعه، برای طراحی شبکه بنادر مسافری استان مازندران -به عنوان یکی از استان های مهم ساحلی کشور- استفاده شده و براساس نتایج حاصل از مدل فوق مکان های رامسر، فریدون کنار و بابلسر برای احداث بندر از نوع بین المللی انتخاب شدند. نتایج حاصله با تحلیل حساسیت روی دو پارامتر شعاع پوشش و حداکثر بودجه مورد ارزیابی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

بنادر مسافری ، مکان یابی ، تاپسیس فازی ، پوشش مجموعه ، مطلوبیت