بررسی آثار و احکام طلاق رجعی با در نظر گرفتن وضعیت حقوقی مطلقه رجعیه

پس از وقوع طلاق رجعی تا زمانی که شوهر حق رجوع زن را دارد، زن و شوهر از لحاظ حقوقی در وضعیت حقوقی خاصی قرار دارن. از سویی طلاق واقع شده است لیکن به نظر می رسد که این طلاق تاثیری در روابط زوجین ندارد و زن و شوهر همچنان نسبت به یکدیگر حقوق و تکالیفی دارند. از سوی دیگر اگر من از حق رجوع خود استفاده نکند و مدت آن تمام شود ، طلاق تاثیر خود را گذاشته و موجب جدایی آن ها از یکدیگر می شود. در شرع مقدس اسلام و به تبع آن در حقوق موضوعه ایران در مدتی که مرد حق رجوع دارد ، برای وی و مطلقه رجعیه حقوق و تکالیف تعیین گردیده است. وجود این حقوق و تکالیف تاحدی است که به نظر من این داده اند که مطلقه رجعیه زوجه محسوب می شود و هیچ تفاوتی با زوجه ندارد و لذا تمام آثار و احکام زوجه بر وی نیز بار می شود برخی نیز وی را در حکم زوجه می دانند و تنها بخشی از حقوق و تکالیف زوجه را بر وی نیز جاری و ساری می دانند. هر یک از این نظرات دارای آثار خاص خود بر مطلقه رجعیه میباشد . مالا پس از مطالعه و تحقیق و تامل در نظرات و ادله و مستندات هر دو گروه و با توجه به ایرادهایی که بر حق نظر وارد است به نظر می رسد به رغم اینکه در قانون ایران با عنایت به ماده 1٬120 قانون مدنی بند دو ماده هشت قانون امور حسبی و ماده 38 قانون حمایت از خانواده مصوب 1٬392 ، مقنن دیدگاه زوجیت حکمی مطلقه رجعیه را پذیرفته است لیکن زوجه حقیقی بودن مطلقه رجعیه هم از لحاظ آثار و هم از لحاظ فلسفی چنین حکمی از نظر شارع مقدس - که همانا منسجم ماندند و عدم اختلال نظام خانواده است - همه واقعیت و همه به مصلحت نزدیک تر می باشد.

کلیدواژه ها:

احکام ، آثار ، وضعیت حقوقی ، مطلقه رجعیه ، زوجه حقیقی ، زوجه حکمی