بررسی رابطه بین سبک های تصمیم گیری مدیران با میزان خلاقیت ومدیریت مشارکتی در مدارس راهنمایی

هدف: هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین سبک های تصمیم گیری مدیران باخلاقیت و مدیریت مشارکتی در مدارس متوسطه اول شهرستان سنندج است. روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مدیران مقطع متوسطه اول شهرستان سنندج است که حجم نمونه آماری 78 نفر است. ابزار گردآوری اطلاعات این پژوهش شامل سه پرسشنامه: سبک های تصمیم گیری هادی زاده مقدم و طهرانی ) 1387 ( و مدیریت مشارکتی مقیمی ) 1381 ( و خلاقیت صنعتی زاده ( 1389 ( است. برای تجزیه و تحلیل داده ها، متناسب با سوالات تحقیق از روش آماری توصیفی )فراوانی، درصد، میانگین، و انحراف معیار( و آمار استنباطی )آزمون ضریب همبستگی، رگرسیون گام به گام ( استفاده شده است یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که از بین مولفه های سبک های تصمیم گیری، بین مولفه های عقلانی و آنی با خلاقیت رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین یافته ها نشان داد که فقط مولفه شهودی با مدیریت مشارکتی رابطه مثبت و معناداری دارد. همچنین بین خلاقیت و مدیریت مشارکتی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج یه دست آمده نشان دادند که مولفه های عقلانی و آنی پیش بینی کننده بهتری برای خلاقیت بودند و همچنین مولفه شهودی پیش بینی کننده بهتری برای مدیریت مشارکتی است

کلیدواژه ها:

سبک های تصمیم گیری ، خلاقیت ، مدیریت مشارکتی