ارایه مدلی برای کنترل ریسک با استفاده از نظریه تصمیم گیری و روش ویکور

تعامل متقابل ریسک و عایدی در یک سازمان باعث میگردد، پروژه هایی با عدم قطعیت بالا، باوجوداینکه ریسک قابل توجهی را به سازمانها تحمیل میکنند، چنانچه سازمان مربوطه مهارت کنترل آن را داشته باشد، پتانسیل سودزایی نسبتا بالایی را برای آن سازمان به همراه داشته باشد. ارزیابی مرحله مهمی در فرایند تصمیم گیری سازمانهای بزرگ است و سازمانها از ارزیابی ریسک، برای تعیین ریسک سامانه های اطلاعاتی و کنترل و کاهش ریسک استفاده میکنند.در تحقیق حاضر، به منظور شناسایی ریسکهای مهم در انتخاب پیمانکاران در ساخت وساز شهری و غلبه بر آنها، ضمن تعریف و شناسایی عوامل دخیل در ایجاد ریسک، برای تعیین روابط و شدت اثرگذاری و اثرپذیری عوامل از روشF.DEMATEL استفادهشده و جهت تعیین وزن و اهمیت عوامل از روش F.ANP استفاده شده استو برای رتبه بندی پیمانکاران جهت کنترل ریسک از روش VIKOR فازی استفاده میشود. جامعه آماری این پژوهش را خبرگان شهرداری استان آذربایجان شرقی که در قسمت فنی شهرداری دارای اطلاعات و تجارب کافی در زمینه بررسی باشند، تشکیل میدهند که ازاین بین 6 نفر به منظور شرکت در پژوهش به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. بر اساس نتایج به دست آمده، در بین عوامل اصلی مدیریت تاثیرگذارترین و کیفیت تاثیرپذیرترین عامل است. همچنین حل با روش F. ANP نشان داد که بیشترین وزن، مربوط به عامل نداشتن گواه ینامه معتبر کیفیت است و اولویت اول را کسب کرد.

کلیدواژه ها:

شناسایی ریسک ، مدیریت ریسک ، DEMATEL فازی ، ANP فازی ، VIKOR