بررسی رابطه ابعاد انطباق پذیری مسیر شغلی (دغدغه، کنجکاوی، کنترل و اعتماد) با راهبردهای خود تنظیمی یادگیری در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی ابعاد انطباق پذیری مسیر شغلی و راهبردهای خود تنظیمی یادگیری در دانشجویان علوم پزشکی اصفهان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی با آزمون مدل معادلات ساختاری بود. جامعه آماری را دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی اصفهان تشکیل می دادندکه از میان آنها 405 نفر به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدندو به وسیله ی پرسشنامه های انطباق پذیری مسیر شغلی وخودتنظیمی یادگیری ارزیابی شدند، پرسشنامه های مخدوش حذف گردید و داده های 390 نمونه نهایی با روش تحلیل معادلات ساختاری و نرم افزار آماری spss23 و Amos22 تحلیل شدند. یافته ها نشان دادکه بین ابعاد انطباق پذیری مسیر شغلی با راهبرد های خودتنظیمی یادگیری در دانشجویان رابطه ی معناداری وجود دارد. بنابر این می توان نتیجه گرفت که راهبردهای خودتنظیمی می تواندبه عنوان یک عامل مهم و موثری در رابطه ی بین ابعاد انطباق پذیری مسیر شغلی مدنظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

انطباق پذیری مسیرشغلی ، راهبردهای خودتنظیمی یادگیری