بررسی قابلیت زیست سلول های فیبروبلاست نرمال انسانی تحت تیمار با ادرار شتر نر به روش MTT

با توجه به اینکه پیشرفت دانش بشری و افزایش سطح علوم پزشکی مسبب آن شده است که امروزه، سرطان یک بیماری لاعلاجنباشد لیکن روشهای بهبود سازی آن و داروهای شیمیایی موثر بر درمان سرطان تاثیرات قابل توجهی بر روی سلول های سالم فردمبتلا دارد. از اینرو الزام به پژوهش هر چه بیشتر بر روی سلول های سالم متاثر از عوارض جانبی برگرفته از داروهای شیمیایی وروشهای درمانی جدید سرطان احساس می گردد. مطالعات ما و سایر محققین اثرات سایتوتوکسیک ادرار شتر را بر روی رده هایمختلف سلول های سرطانی نشان داده و آن را به عنوان کاندیدی برای درمان های ضد سرطان مطرح نموده است. با اینحال اثراتجانبی آن نیاز به مطالعه و تحقیق دارد. لذا در مطالعه حاضر ادرار شتر نر را با غلظتهای مختلف (4، 8، 12، 16 و 32 میلی گرم بر میلی لیتر) بر روی سلول های فیبروبلاست نرمال انسانی اثر داده و درصد زنده مانی سلول های فیبروبلاست را در زمان های 24 و 48 ساعت با استفاده از روش MTT مورد ارزیابی قرار دادیم. سپس داده ها با استفاده از نرم افزار GraphPad Prism تحلیل گردید. نتایج حاصل از 24 ساعت انکوباسیون روی سلول های فیبروبلاست نشان داد که اثر غلظت های 32 و 12 mg/ml ادرار شتر نر نسبت به سلولهای تیمار نشده (غلظت صفر) با وجود اختلاف عددی، از نظر آماری معنادار نبوده است همچنین در غلظت های 4، 8 و 16 mg/ml نیز در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معنی داری مشاهده نشد (P> 0.05). برای مدت 48 ساعت انکوباسیون در غلظت های 4، 8 و 12 mg/ml تاثیری نداشته است (P> 0.05). ولی غلظت های 16 و 32 mg/ml به طور معنی داری باعث کاهش رشد سلول های طبیعی فیبروبلاست گردیده است (P<0.05).

کلیدواژه ها:

ادرار شتر نر ، سلول فیبروبلاست ، روش