مدل سازی تغییرات پوشش گیاهی خرم آباد با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی در LCM

زمین منبع طبیعی بنیادی، محدود و تجدیدناپذیری است کهمستقیما تحت تاثیر فشارهای ناشی از رشد جمعیت بوده وخوهد بود.جهت استفاده بهینه از زمین، آگاهی از تغییرات کاربری اراضی و نوع استفاده انسان از سرزمین ضروری به نظر می رسدپیش بینی و ارزیابی پتانسیل تغییرات کاربری زمین از طریق مدل سازی می تواند به برنامه ریزان محیط زیست و مدیران منابع طبیعی برای مدیریت وبرنامه آینده منابع در دسترس کمک کند. هدف از این پژوهش استفاده از روش شبکه عصبی در مد لسازی تغییرات پوشش گیاهی خرم آباد در استان لرستان است. در ابتدا نقشه های پوشش گیاهی با استفاده از تصاویر لندست در سری زمانی سال های 1986 ،1998، 2005و2016 تولید شد و با استفاده از روش حد آستانه با ضریب کاپای 82 متوسط درصد تولید شد آشکارسازی تغییرات انجام شد .نتایج آشکارسازی تغییرات نشان میدهد که بیشترین افزایش مساحت در مناطق بایر و مراتع متوسط و مراتع فقیر در سال های مختلف است که نشان دهنده تغییرات در این کلاس ها است ونتایج نشان دهنده افزایش اراضی کشاورزی در این سری زمانی است.از پنج لایه برای متغیرهای مستقل ورودی شبکه های عصبی پرسپترون چندلایه استفاده شدو سپس، پتانسیل تبدیل کاربری و پیش بینی برای و زنجیره مارکوف، مدل سازی شدند و در نهایت برای سه سال 2005، 2016 و2026 پیش بینی پوشش گیاهی انجام شد و مقایسه نتایج پیش MLP سال 2005و 2016 دارای دقت 75و72درصد است وسپس سال2026 پیش بینی انجام شد که مقایسه پیش بینی با جدیدترین داده های زمینی و مطالعات گذشته نشان می دهد که نتایج تحقیق حاضر به واقعیتهای زمینی نزدیکتر است .

کلیدواژه ها:

پیش بینی تغییرات ، شبکه عصبی ، LCM ، NDVI ، مدل سازی پوشش گیاهی