کارکرد محتوایی نماد- نوشته با رویکرد صفت گونگی در مهرهای موزه میرزا محمد کاظمینی شهر یزد

مهر و مهرنگاری یکی از شاخه های فرهنگ و هنر مردمی است؛ به طوری که یکی از گسترده ترین نوع ارتباط در زمان های گذشته به مدد همین هنر صنعت شکل گرفته که مبین صدق، درستی و وفای به عهد بوده است و به مدد ابزارها، خطوط و نقوش، بستری مناسب جهت شناخت اوضاع و احوال اقوام گوناگون را در حوزه مردم شناسی فراهم نموده است و می توان چنین بیان نمود که شاخه ای از مردم شناسی هنری است. هدف از این نوشتار، جستاری تحلیل گرایانه در باب جلوه های نماد- نوشتاری با رویکرد صفت گونگی در عرصه سنت مهرنگاری مهر و سجع های موزه میرزا محمد کاظمینی در شهر یزد است که در کنار توصیف روایتی- نمادین از انواع مهرها در هنر ایرانی- اسلامی، توصیفی ریخت شناسانه بنا به ضرورت بررسی نمونه ها، به چگونگی کارکرد معنوی و متصف نمودن دارندگان مهر به صفات نمادین که در ساحت نماد- نوشته قرار می گیرد پرداخته شده است. این پژوهش با روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و شیوه گردآوری داده ها میدانی (مشاهده ای) در پی پاسخگویی به این سوالات بوده است که: ساحت کارکردی ( محتوایی- نمادین ) مهرها مذکور چیست و نماد- نوشته های نگاشته شده بر مهرها در قالب چه صفت هایی شکل گرفته است نتایج پژوهش بیانگر آن است که آن چه در مقام بالاتری از شیوه نوشتار، اقلام به کار برده شده با توجه به نوع و قالب اسناد، قرار دادن نوشتار و نقش در ساختار (شکل مهر و قطع آن) های مختلف، شکل کلی و عمومی مهر، نوع مهر (سلطنتی و مردمی) و .... مورد نظر بوده، بهره گیری از متون مذهبی و دینی و صفت هایی است که بر مقام عبودیت و بندگی شخص تاکید می نموده و شخص را ملزم در رعایت تعهد و عهد و پیمان در انجام معاملات می نموده است.

کلیدواژه ها:

مهر ، نماد نوشته ، صفت گونگی ، موزه میرزا محمد کاظمینی