جستاری در نماد و اصطلاحات مشترک بین ادبیات و معماری

ادبیات و مطالعات ادبی قلمرو وسیعی است که با برخورداری از قابلیت استفاده از رهیافت های میان رشته ای و با استفاده از یافته های حوزه های مختلف دانش و معرفت و کاربرد مفاهیم، اصطلاحات و روش شناسی آنها می تواند به نتایج جامع و موجهی در تحلیل متون ادبی دست یابد. مسیله اصلی تحقیق حاضر بررسی مفهوم نماد، انواع آن و تعیین نمادها و مفاهیم مشترک میان ادبیات و معماری و چگونگی استفاده از یافته های هر دو حوزه در رسیدن به نتایج جامع و موجهی در تحلیل متون ادبی و درک مفاهیم معماری است. این تحقیق با هدف تبیین ضرورت رهیافت مطالعات بینارشته ای ادبیات و معماری و نمادهای مشترک هر دو حوزه، به تحلیل و بررسی شواهد مختلف، مواردی از قبیل اشاره به بنای شهرها و نام گذاری آنها در متون ادبی، درک وجه تسمیه بناهای مختلف از رهگذر اطلاعات ادبی، پیوند ادبیات و تاریخ در ساختن ماده تاریخ بناها و نیز کاربردهای مختلف ادبی و تصویرسازی های شاعران از مفاهیم و اصطلاحات معماری را مورد پژوهش و بررسی قرار می دهد. روش تحقیق مقاله حاضر از نوع توصیفی تحلیلی و گردآوری اطلاعات آن به روش کتابخانه ای است. حاصل این بررسی نشان می دهد که هنر معماری و ادبیات به عنوان دو شاخه هنری از جهت نمادشناسی، واژگانی و مفاهیمی نظیر فضا، فرم و ساختار، وزن و سبک از جنبه صوری یا معنایی مشترکات فراوانی دارند.

کلیدواژه ها:

مطالعات بینارشته ای ، ادبیات ، معماری ، شهرسازی ، ماده تاریخ