بررسی جلوه های مقاومت و پایداری در اشعار پروین اعتصامی

مبارزه با بی عدالتی و ظلم در همه ی اعصار تاریخ امری بوده است که از طرف آزادگان چه زن و چه مرد مورد توجه قرار گرفته است و شاعران به خاطر روح لطیف و احساسات و نزدیکی که به توده های ملت داشتند، این بی عدالتی ها را بهتر لمس کرده و در آثارشان انعکاس داده اند ، مقاومت از جمله مقوله هایی است که مورد توجه انسان های آزاده قرار دارد. در بین شاعران معاصر ایران رخشنده اعتصامی معروف به پروین از جمله شاعران نام آور در زمینه مقاومت و مخالفت با ظلم و بی عدالتی موجود در عصر خود است. بسیار زیبا مصادیق ظلم را در دوره خود که مقارن با دوره ی مشروطیت است بیان می کند در این پژوهش که با روش توصیفی تحلیلی پیرامون تجلی مقاومت در اشعار پروین صورت گرفته است در تلاش هستیم تا برسی شود که مقاومت در اشعار پروین به چه صورت نمود یافته است که بعد از آن مشخص شد پروین در بیان و توصیف مقاومت و نمادهای ان از سبک شعری استفاده کرده که می توان آن را به نام خودش ثبت کرد. از کلمات روز مره چنان استادانه استفاده کرده که سوء ظن را تحریک نمی کند و تشخیص اینکه این شعر برای چه زمانی سروده شده است را مشکل می کند. او ازاشیاء و حیوانات و افراد اطراف خود برای بیان منویات انسان دوستانه خود کمک گرفته است. بهترین قالب شعری که او را سرآمد شاعران عصر خود کرده است، مناظره است که بسیار زیبا خفقان موجود در عصر خود را بیان می کند.

کلیدواژه ها:

پروین. مقاومت. طنز اجتماعی ، مشروطه ، ادبیات ، شعر