درآمدی بر نقش منابع انسانی در ایجاد سازمانهای نوین جهانی

بدون هیچ شک و تردیدی در شرایط موجود اقتصاد جهانی، موفقیت غالب کشورها در گرو عملکرد منابع انسانی هوشمند و فرهیخته است. از این‌رو مفهوم توسعه منابع انسانی در عملکرد سازمانها بیش از پیش اهمیت پیدا کرده است. تصدی‌گری دولت با توجه به اهداف برنامه‌های توسعه کشور، در حال کاهش است. در مقابل، یک بخش خصوصی کارآمد، نقش حیاتی در اقتصاد کشور بازی می‌کند. وجود سازمانهای کارآمد، ویژگی اساسی بخش خصوصی موفق محسوب می‌شود. توفیقات سازمانها، مستلزم بکارگیری منابع انسانی توسعه‌یافته است. الزامات و مقتضیات توسعه منابع انسانی در هر سازمان با توجه به رویکردهایی از قبیل سازمانهای یادگیرنده، مدیریت دانش، پرورش نیروهای خلاق و ... چشم‌اندازهای مطلوبی را در مسیر توسعه کشور معین می‌کند.مقاله حاضر با ملاحظه مفاهیم اساسی توسعه منابع انسانی و رویکردهای آن، با نگرشی تحلیلی بر محتوای برنامه سوم توسعه در بخش نیروی انسانی و مدیریت، درصدد ترسیم تصویری کلی برای برنامه چهارم توسعه است. این بررسی نشان می‌دهد که محتوای برنامه سوم توسعه، بستر مناسبی برای ایجاد سازمانهای نوین جهانی دارد؛ لیکن پاره‌ای از مفاهیم و مصادیق مورد اشاره در برنامه نیازمند جهت‌گیری و بسط موضوعی بیشتری است. مواردی از قبیل ایجاد شرایط بهبود مستمر، ترویج فرهنگ و روشهای مدیریت فنآوری اطلاعات، ایجاد و توسعه سازمانهای یادگیرنده، توسعه مدیریت دانش، زمینه‌سازی برای پرورش نیروهای خلاق، واگذاری نقش‌های عملیاتی به سازمانها و کاهش تصدی‌گری دولت در این زمینه و در نتیجه فراهم‌سازی بستری مناسب در ایجاد سازمانهای نوین جهانی، کسب آمادگی بیشتر برای ایفای نقش مؤثرتر در اقتصاد جهان؛ توصیه مؤکدی است که در تنظیم محتوای برنامه چهارم توسعه در بخش مربوط، مورد انتظار است. بنابراین سؤال اصلی که مقاله حاضر در پی پاسخگویی به آن بوده؛ عبارت است از آن که جایگاه توسعه منابع انسانی در ایجاد سازمانهای نوین جهانی چگونه قابل تبیین و تحلیل می باشد؟

کلیدواژه ها:

توسعه منابع انسانی ، سازمانهای نوین جهانی ، سازمانهای یادگیرنده ، خلاقیت ، مدیریت دانش