بررسی تاثیر پیشرفت شغلی بر رضایت شغلی با نقش میانجی تعهد سازمانی ( مورد مطالعه: کارکنان اداره آمار اقتصادی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران )

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر پیشرفت شغلی بر رضایت شغلی با نقش میانجی تعهد سازمانی انجام شده است. این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش جزء تحقیقات توصیفی همبستگی به شمار می رود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان اداره آمار بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران به تعداد 350 نفر می باشند. که با استفاده از جدول مورگان تعداد 140 نفر به صورت تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شده اند. ابزار جمع آوری داده های پژوهش سه پرسشناه استاندارد پیشرفت شغلی دلانگ (1982)، پرسشنامه استاندارد رضایت شغلی اسمیت (1969) و پرسشنامه استاندارد تعهد سازمانی می یر و آلن (1990) می باشد که برای روایی آن از طریق روایی محتوا و برای پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. میزان آلفای کرونباخ برای پیشرفت شغلی 0/73 و رضایت شغلی 0/71 و تعهد سازمانی 0/84 به دست آمد. فرضیات این پژوهش با استفاده از نرم افزار SMART PLS آزمون شد. نتایج این پژوهش نشان داد که پیشرفت شغلی نیز بر رضایت شغلی مثبت و معنادار بوده که میزان آن 0/47 شده است. همچنین نتایج این پژوهش نشان داد که تعهد سازمانی تاثیر پیشرفت شغلی بر رضایت شغلی را میانجی گری جزیی می کند.

کلیدواژه ها:

پیشرفت شغلی ، رضایت شغلی ، تعهد سازمانی