تاثیر پیش تیمار بذر بر درصد و سرعت جوانه زنی گونه (Fisch. ex Link) Agropyron desertroum تحت تنش پلی اتیلین گلایکول 6000

کاهش کمی آب همراه با افزایش وسعت مناطق خشک و نیمه خشک از مهمترین عوامل بازدارنده در تکثیر و رشد گیاهان Agropyron desertroum بشمار می رود. لذا این امر نیازمند شناخت و بررسی شرایط مطلوب رشد گیاهان می باشد. گونه از تیره غلات یا گندم یکی از بزرگترین تیره های گیاهی است که از نظر غذایی- مرتعی- صنعتی- دارویی- زینتی و به طور کلی از لحاظ تامین مایحتاج غذایی انسان و دام اهمیت بسزایی دارد. در اصلاح و احیاء مراتع توجه به مرحله جوانه زنی و استقرار گندمیان که حساس به تنش های محیطی می باشد ضروری به نظر می رسد. بدین منظور تکنیک پرایمینگ بذر جهت بهبود درصد و سرعت جوانه زنی گونه A. desertorum با استفاده از پرایمینگ توسط اسید آسکوربیک با غلظت های0، 0/3، 0/5 و 0/8 میلی مولار به مدت 24 ساعت در 4 تکرار و 50 عدد بذر در هر تکرار، تحت تنش خشکی با ماده اسمتیک پلی اتیلن گلایکول (6000PEG) در غلظت های 0، 4-، 8-، 16- بار در آزمایشگاه و در داخل ژرمیناتور مورد ارزیابی قرار گرفت. برای تعیین اختلاف آماری داده ها از آزمون GLM و برای مقایسه میانگین ها براساس ترکیب تیمارها در صورت همگنی واریانس ها از آزمون LSD استفاده شد. نتایج مقایسه میانگین ها نشان داد درصد و سرعت جوانه زنی با افزایش غلظت اسید آسکوربیک و سطح تنش خشکی به طور معنی داری کاهش یافت. کاهش جوانه زنی بذر مربوط به از دست دادن یکپارچگی غشا و پارگی ساختار سلولی بذرها بود و کاهش سرعت جوانه زنی به دلیل اینکه PEG سبب کاهش جذب آب توسط بذر و متعاقب آن تاخیر و یا توقف جوانه زنی می شوند. که به طور کلی نشان داد پرایمینگ این گونه با اسید آسکوربیک مناسب نمی باشد.

کلیدواژه ها:

، Agropyron desertroum ، اسید آسکوربیک ، پلی اتیلن گلایکول ، پرایمینگ بذر ، تنش خشکی ، جوانه زنی بذر