انتقال یون های آهن از محلول های آبی به یک جاذب طبیعی و تعیین شرایط بهینه حذف

آهن (III) از جمله آلاینده های محیط زیست محسوب شده و غلظت بالای آن باعث ایجاد سردرد، آرتروز، درد مفاصل، دیابت، بیماری های قلبی، درد شکم، سرطان کبد و غیره می شود. بنابراین لازم است که برای حفظ سلامت انسان و حفاظت از محیط زیست، آهن اضافی از فاضلاب صنایع حذف گردد. در این مطالعه از جاذب هویج اصلاح شده برای حذف یون های آهن (III) از محلول های آبی استفاده شده است. طی این مطالعه تاثیر پارامترهایی نظیر وزن جاذب (W) زمان تماس (T) و pH در حذف آهن (III) مورد بررسی قرار گرفت و مقادیر بهینه W=1.2gr وt=120min, و pH=2.5 و C0=50mg/l به دست آمد. ایزوترم داده های تجربی با استفاده از معادلات لانگمویر، فروندلیچ و تمکین ارزیابی شد. نتایج نشان داد این داده ها با ایزوترم لانگمویر تطابق بهتری دارد. به منظور تعیین بهترین مدل سینتیک جذب یون های آهن بر روی هویج، از معادلات سینتیکی شبه مرتبه اول و شبه مرتبه دوم استفاده گردید که معادله شبه مرتبه دوم برای این مطالعه توصیف مناسب تری ارایه داد.

کلیدواژه ها:

جاذب طبیعی ، ایزوترم لانگمویر ، ایزوترم فروندلیچ ، ایزوترم تمکین ، سینتیک جذب سطحی