تحلیلی بر نقش امنیت در توسعه ی سکونتگاه های انسانی با رویکرد حقوق بشر (نمونه مطالعاتی : بررسی الویت امنیتی شهروندان در مناطق مختلف تهران و برخی از شهرهای کشور هند )

موضوع اصلی این تحقیق بررسی نقش امنیت در توسعه ی سکونتگاه های انسانی می باشد . امروزه یکی از موضوعات مهم پژوهشی در حوزه ی توسعه ی شهری ، جهانی شدن و بالاخص جهانی شدن شهری است . جهانی شدن فرآیندی است که موجب گسترش ارتباطات و یکپارچگی اطلاعات در تمامی ابعاد در مقیاس جهانی گردیده و به افزایش رقابت میان شهرها و ظهور تاثیرات و تغییرات متضاد در شهرها منجر شده است . فرآیند شهرنشینی همگام با جهانی شدن ادامه می یابد . همچون شهرنشینی ، جهانی شدن فرصت ها و مشکلاتی را به بار می آورد . توسعه از مهمترین مفاهیمی است که در گسترش و پیشرفت متوالی و هدفمند و در عین حال سیال هرساحت علمی تاثیر داشته و دارد. در معماری و شهرسازی، مفهوم توسعه با واژگان دیگری مانند پیشرفت، رشد و گسترش مترادف شده است. درحالی که هرکدام از این مفاهیم، بار معنایی و علمی متفاوت و متمایزی دارند . یکی از مهم ترین مسایل در ایجاد سکونتگاه هایی هرچه انسانی تر ، وجود احساس امنیت در جامعه می باشد . یکی از راه های برقراری امنیت از طریق مداخلات در کالبد شهرهاست و البته مهم تر از کالبد هر مکانی روح غالب بر آن مکان است که ناشی از روابط اجتماعی و مردمی است که به یکدیگر وابسته هستند . یعنی کالبد بر رفتارها تاثیرگذار است و رفتارها بر نحوه ی استفاده از کالبد شهر تاثیر می گذارند .هدف اصلی این تحقیق یافتن پاسخ برای این پرسش می باشد که امنیت در سکونتگاه های شهری چه میزان تاثیر در کاهش ناهنجاری های رفتاری و توسعه ی سکونتگاه ها به سمت انسانی تر شدن دارد. در این راستا روند توسعه ی سکونتگاه ها را در جهان مورد بررسی و میزان احساس امنیت در سکونتگاه ها و عوامل ایجاد کننده ی امنیت و آسایش را مورد تحلیل قرار می دهیم . بدین منظور در ابتدا تحلیلی بر مفاهیم توسعه و توسعه ی جهانی سکونتگاه ها داریم و در ادامه عوامل موثر در تامین امنیت به عنوان یکی از اصلی ترین فاکتورهای ایجاد سکونتگاه هایی انسانی ، مورد بررسی قرار می گیرند .