محاسبه پروفایل کسر ذرات به دام افتاده در توکامک دایروی IR-T1

جریان پلاسما در توکامک از منابع داخلی و خارجی تامین می گردد، جریان القایی ناشی از سولونید مرکزی و محرکهای جریان غیر القایی کمکی نظیر RF و باریکه خشی به افزایش انرژیهای ورودی در توکامک می انجامد که این خود در امر طراحی راکتور توکامک می تواند مشکل آفرین و از نظر اقتصادی به صرفه نباشد، لذا دسترسی به منابع جریانی از خود پلاسما که عملکردی پایدار را به دنبال داشته باشد از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. در نتیجه گرادیان فشار پلاسما با توجه به جریانی طبیعی پدید می آید که به آن جریان خود راه انداز (جریانی که توسط خود پلاسما تولید می شود) می گویند. ذرات به دام افتاده در میان تیوری نیوکلاسیک کسر ذرات به دام افتاده در رژیمهای خاصی از محصورسازی مغناطیسی در سطوح مغناطیسی هم شار نقش مهمی در تولید این جریان ایفا می کنند و با افزایش توکامک بیشتر جریان پلاسما از جریان خود راه انداز به دست آمده است. اندازه گیری مستقیم کسر ذرات به دام افتاده امکانپذیر نیست و تنها با استفاده از شبیه سازی به محاسبه Lin - Lit , Kessel , Galeev - Sagdeev و تقریبهای خاصی در مرکز پلاسما تخمین زده می شود. در اینجا با کمک مدلها و روشهای ارایه شده معتبر می پردازیم و با میانگین گیری و بررسی نتایج به تقریب درست دست یافته و آن را با کسر ذرات به دام IR - Tl پروفایل کسر ذرات به دام افتاده در توکامک دایروی افتاده در توکامک کشیده دماوند مقایسه می کنیم . محاسبات نشان می دهد که در تقریب مرتبه دوم اثر نسبت منظر بزرگ توکامک به بیضی گونی غالب خواهد بود. با محاسبه کسر ذرات به دام افتاده می توان به تقریب جریان خود راه انداز و پارامترهای مهم دیگری در تیوری ترابرد نیوکلاسیک دست یافت .