مقایسه فراسنجه های تخمیری کاه گندم در گاو و گاومیش خوزستان با روش تولید گاز

هدف از این مطالعه مقایسه تولید گاز و فراسنجه های تخمیری کاه گندم توسط کل میکروارگانیسم ها و باکتری های شکمبه گاو هلشتاین و گاومیش خوزستان بود. مایع شکمبه مورد نیاز، از دو راس گوساله نر گاو و گاومیش که با یک جیره یکسان برای مدت حداقل 56 روز تغذیه می شدند گرفته شد. پتانسیل تولید گاز کاه گندم توسط باکتری های شکمبه گاومیش و گاو به ترتیب 101/97 و 95/35 میلی لیتر بدست آمد که در گاومیش بیشتر از گاو بود (P<0/05). پتانسیل تولید گاز کاه گندم توسط کل میکروارگانیسم ها در گاومیش و گاو به طور معنی داری بیشتر از باکتری ها به دست آمد (P<0/05). اما، نرخ تولید گاز کاه گندم توسط باکتری ها در گاومیش و گاو بیشتر از کل میکروارگانیسم ها بدست آمد (P<0/05). صرف نظر از نوع دام مورد مطالعه، پتانسیل تولید گاز در کل جمعیت میکروبی بیشتر از باکتری بود (P<0/05). مقدار عامل تفکیک (Pf)، تولید توده میکروبی و بازده تولید توده میکروبی برای باکتری ها و کل میکروارگانیسم های شکمبه گاومیش، به طور معنی داری بیشتر از گاو بود (P<0/05). در مجموع می توان این گونه بیان نمود که قابلیت تخمیر و هضم کاه گندم و احتمالا سایر مواد فیبری توسط میکروارگانیسم های شکمبه گاومیش نسبت به گاو بهتر بود.

کلیدواژه ها:

باکتری شکمبه ، بازده تولید توده میکروبی ، تولید توده میکروبی ، عامل تفکیک