بررسی تناسب اراضی روش های آبیاری سطحی و قطره ای با استفاده از منطق فازی

در این تحقیق از قابلیت های سیستم استنتاج فازی برای بهینه سازی ارزیابی پارامتریک تناسب اراضی، برای روش های آبیاری سطحی و قطرهای در شبکه آبیاری دشت فتحعلی مغان به مساحت 5175 هکتار واقع در استان اردبیل استفاده شد. مقدار شاخص هر یک از پارامترهای موثر در ارزیابی پارامتریک شامل بافت خاک، عمق خاک، کربنات کلسیم، هدایت الکتریکی، زهکشی و شیب در جدول بانک اطلاعاتی واردگردید و از روی هم قراردادن این لایهها در نرم افزارARCGIS 9.3 نقشه های ارزیابی اراضی برای آبیاری قطره ای و سطحی در منطقه ارایه گردید. همچنین برای انجام و ارزیابی روش منطق فازی از افزونه SDM در محیط سیستم اطلاعات جغرافیایی استفاده شد و از تابع عضویت مثلثی برای پارامتر محتوای کربنات کلسیم و برای سایر پارامترها از تابع عضویت خطی استفاده شد. براین اساس، مناطق کاملا مناسب برای آبیاری سطحی و قطره ای به ترتیب برابر159/81 هکتار (3 درصد) و 2941/35 هکتار (56/87 درصد) بدست آمد و برای مناطق نسبتا مناسب به ترتیب مساحتی حدود 312/169 هکتار(6 درصد) و 246/43 هکتار(4/7 درصد) محاسبه گردید. همچنین مساحتی حدود 2744/17 هکتار (53/02 درصد) و 797/1/08 هکتار (15/4 درصد) به ترتیب برای آبیاری سطحی و قطره ای برای تناسب تاحدودی مناسب به دست آمد و مساحت737/58 هکتار (14/2 درصد) برای آبیاری قطره ای و 1746/05 هکتار (33/7 درصد) برای آبیاری سطحی به مناطق با تناسب نامناسب در شرایط فعلی تعلق گرفت. برای تناسب نامناسب دایمی مساحت ها به ترتیب برابر 212/28 هکتار (4/1 درصد) و 458/54 هکتار (8/86 درصد) برای آبیاری سطحی و قطره ای محاسبه گردید.

کلیدواژه ها:

آبیاری قطره ای ، ارزیابی اراضی ، پارامتریک ، فازی ، آبیاری سطحی