تاثیر علف کش سولفوسولفورن و کود زیستی بر کنترل گل جالیز در زراعت گوجه فرنگی

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 5,378

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IRANWEED06_120

تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1397

چکیده مقاله:

با توجه به اینکه علف هرز گل جالیز مصری یک انگل ریشه ای به شمار می آید که باعث کاهش قابل توجه عملکرد و کیفیت و در نهایت مرگ گیاهان زراعی از جمله گوجه فرنگی می شود؛ بر همین اساس برای ارزیابی امکان کنترل شیمیایی این علف هرز انگلی، آزمایشی مزرعه ای با شش تیمار که عبارت بودند از: - علف کش سولفوسولفورون به مقدار 35 گرم در هکتار در سه سطح (یک بار سم پاشی در 40 روز بعد از نشاءکاری، دو بار سم پاشی در 40 و 60 روز بعد از نشاء کاری و شاهد بدون سم پاشی) - کود زیستی بارور-2 در دو سطح (مصرف کود زیستی و عدم مصرف کود زیستی) و در سه تکرار به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به اجرا درآمد. براساس نتایج بدست آمده مشخص شد که تیمار دو بار سم پاشی با علف کش سولفوسولفورن اثر قابل توجهی بر کنترل گل جالیز خواهد داشت به طوری که در این آزمایش تراکم شاخه گل جالیز را در واحد سطح و به ازای هر بوته به ترتیب 75 و 57 درصد و نیز بیوماس گل جالیز را به میزان 60 درصد نسبت به شاهد بدون سم پاشی کاهش داد. این نتایج در حالی بدست آمد که کاربرد کود زیستی بارور-2 اثری بر کنترل گل جالیز بر جا نگذاشت بلکه میزان عملکرد اقتصادی گوجه فرنگی را نیز کاهش داد.

نویسندگان

کمال شیردل

دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه زراعت، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

شهلا امانی

دانش آموخته کارشناسی ارشد گروه باغبانی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

عزیز جوانشیر

استاد گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز