ارزیابی تطبیقی میزان انطباق تراکم جمعیتی با تراکم ساختمانی در محلات قدیمی و جدید (مطالعه موردی: پشت باغ و فاز یک آزادشهر)

ضوابط تراکم شهری جهت تعیین اندازه مناسب شهر، جمعیت پذیری متناسب با ظرفیت های محیطی و سامان دادن به پیکره و سیمای شهر اعمال می شوند. تراکم شهری، شاخصه های مختلفی دارد که یکی از انواع آن تراکم ساختمانی می باشد که نقش مهمی در شکل گیری کالبد و فرم شهر دارد. این پژوهش با رویکرد تطبیقی به ارزیابی میزان انطباق تراکم جمعیتی با تراکم ساختمانی در سطح محلات قدیمی و جدید شهر یزد می پردازد. روش تحقیق پژوهش حاضر، توصیفی- تحلیلی بوده که به منظور جمع آوری اطلاعات از مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل ساکنین محلات پشت باغ و فاز یک آزادشهر به عنوان دو محله با بافت قدیم و جدید شهر یزد در سال 1395 می باشند. به منظور تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از اطلاعات GIS، طرح تفصیلی و شهرداری مناطق 2 و 3 شهر یزد، از آزمون تی تک متغیره استفاده شده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که تراکم جمعیتی در هیچ کدام از محلات پشت باغ و فاز یک آزادشهر با تراکم ساختمانی انطباقی ندارد؛ حال آنکه به دلیل تراکم پایین جمعیتی در پشت باغ و پتانسیل محله برای جمعیت پذیری، امید به افزایش جمعیت و رسیدن به حد مطلوب تراکم جمیعت متناسب با تراکم ساختمانی مجاز محله است. اما این تراکم در آزادشهر از سقف مجاز جمعیتی فراتر رفته و همراه با ساخت و سازهای غیر مجاز و افزایش تراکم ساختمانی، تعادل جمعیتی را بر هم زده، لذا نه تنها انطباقی بین تراکم جمعیتی و تراکم ساختمانی وجود ندارد، بلکه با ادامه ی این روند شرایط آن نیز رو به بحران خواهد بود.

کلیدواژه ها:

تراکم جمعیتی ، تراکم ساختمانی ، محلات قدیم و جدید ، شهر یزد