طراحی مرکز جامع هنر در مقیاس شهری با رویکرد روانشناسی رنگ و گرافیک فضایی

در طراحی مرکز جامع هنر در مقیاس شهری اولین الویت در نظر گرفتن نیاز های یک جامعه هنرمند و هنر دوست در مقیاس یک شهر است که تمام نیازهای هنرمندان یک شهر(در طبقات مختلف) با توجه به گستردگی و دسته های مختلف هنری را در خود ایجاد کرده است به گونه ای این مکان دارای فضاهای خالی است که هر گوشه از آن می تواند مستقل برای یک هنرمند مورد استفاده قرار گیرد و با بکارگیری روانشناسی رنگ و گرافیک محیطی می توان به خلق اثر هنری کمک کرد و ارتباطی که هنرمند با محیط بر قرار میکند میتواند با تاثیری شگفت انگیز، خالق اثری با کیفیت بیشتر باشد. فضایی کاملا دوستانه در کنار هنرمندان دیگر، مکانی که از خلق تا نمایش اثر می تواند یک هنرمند را همراهی کند. با توجه به بازه گسترده هنر، وجود چنین مرکزی سبب میشود افراد استعدادهای ذاتی خود را در زمینه های مختلف هنری شناسایی کرده، رشد و پرورش داده و در آینده به کار گیرند و نتیجه ی آن پیشرفت جامعه در زمینه فرهنگی و هنری خواهد بود. در این میان، گاه ما خود را با ویژگی های محیط هماهنگ میکنیم و گاه محیط را بر اساس ذهنیاتی که پیش از این از محیط ساخته ایم تغییر میدهیم. گاه محیط را به عنوان جهت دهنده به رفتار عمل میکند و گاه رفتار ما محیط را تغییر می دهد. این تاثیر و تاثرات به صورت مستمر و مداوم ادامه دارد.

کلیدواژه ها:

هنر ، هنرمند ، روانشناسی محیط ، رنگ