مقایسه تطبیقی پل شهرستان با پل های الله وردیخان و خواجوی اصفهان از منظر ویژگی های نیارشی

استمرار تجارب در معماری گذشته ایران، همواره به شکل سنتی وجود داشته است. حفظ و تداوم این سنتها در راستای پاسخگویی به نیازهای جدید، پایه ای برای نوزایی آثار بدیع و در عین حال مورد پذیرش جامعه هست،که در این میان پل های تاریخی اصفهان،نمونه ای از تکوین وتکامل چنین روندی است که در دوره صفویه به اوج شکوفایی رسید این شکوفایی که با مرمت پل های گذشته و احداث پل های جدید همراه بود،به دلیل رونق تجارت،پایتختی اصفهان و گسترش شهر به سمت رودخانه زاینده رود شکل گرفت.در میان این پل ها،پل شهرستان که دارای قدمت بیشتری و کالبد متفاوتی نسبت به دیگر پل های اصفهان هست، در این پژوهش به آن توجه ویژه شده است. در این مقاله سعی شده است تا مشخصه های معماری و سازه ای پل های الله وردیخان،خواجو،و پل شهرستان مورد بررسی قرار گیرند، بنابراین این مسیله حایز اهمیت است که با توجه به همنشینی مصالح و سازه ای بنایی با بستر رودخانه و مجاورت آنها با آب چه تمهیداتی در جهت با دوام ساختن این سازه تاریخی پیش بینی شده است،هدف از انجام این پژوهش تحلیل ساختار مطابق با کارکرد و کالبد پل و بستر رود برای پی بردن به اجزاء ساخت است. این پژوهش با بکارگیری روش توصیف و تحلیل و بر اساس مطالعات کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته است و در نهایت منجر به ارایه ویژگی های فنی وجزییات سازه ای گشته که بنا بر شرایط موجود بنا و بستر رودخانه به دست آمده است که به منظور پی بردن به فن و تکنولوژی پلهای سنتی برای بالا رفتن دانش ساخت پل های امروزی می باشد.

کلیدواژه ها:

تحلیل سازه ، پل شهرستان ، پل الله وردیخان ، پل خواجو ، معماری پل