ایمنی حریق در بناهای تاریخی

ساختمان های تاریخی منابع محدودی در سراسر دنیا هستند، در دو دهه ی اخیر موضوع از دست دادن این سرمایه های تاریخی بر اثر آتش سوزی تبدیل به یکی از مباحث بین المللی شده است. در حال حاضر سطح از دست دادن اینگونه ساختمان ها به دلیل آتش سوزی بسیار قابل توجه می باشد. با دانش و آگاهی بیشتر از این موضوع و افزایش تطابق و استفاده از تکنولوژی های مدرن ضد حریق می توان ریسک حریق را در ساختارهای تاریخی به کمترین میزان خود رساند. در این پژوهش سه مفهوم پایه ای و اصلی برای ایمنی حریق در بناهای تاریخی وجود دارد: پیشگیری لز آتش سوزی ( اجتناب از جرقه زنی )، سیتم های حفاظت در برابر آتش غیر عامل ( ساخت و ساز ساختمان )، سیستم های حفاظت در برابر آتش عامل ( اطفا و اعلان حریق ). هیچگونه آماری وجود ندارد که به صورت قطع اهمیت پیشگیری را بیان کند، اما هر فرد آگاه و متخصص در این زمینه به شما خواهد گفت که پیشگیری بیش از هر فعالیت دیگری دارای اهمیت ویژه خواهد بود. آتش سوزی در هنگام عملیات مرمت و بازسازیی یکی از اصلی ترین عوامل از دست دادن ساختمان های تاریخی می باشد که می توان با انجام اقدامات پیشگیرانه از این فقدان غیر قابل بازگشت جلوگیری کرد. بسیاری از مسیولان از ارزش بالای ساختمان های تاریخی چشم پوشی می کنند، اما امروزه خوشبختانه با استفاده از ابزارها و روش های مدرن می توان با کمترین دخالت در ساخت و ساز و ساختار بناهای قدیمی به سطح بالایی از ایمنی حریق در این مکان ها دست پیدا کرد، همانند پوشش های ضد حریق و تاخیر انداز و سیستم های مدرن کنترل آتش.

کلیدواژه ها:

بناهای تاریخی ، ایمنی حریق ، مرمت ، احیای بناهای تاریخی ، حفاظت در برابر آتش عامل و غیر عامل ، ارزیابی خطر حریق