اثر بافر تارتارات در جیره های با کنسانتره بالا برروی میزان نشخوار، غلظت متابولیتهای ادرار ومدفوع در گاوهای pH خون( اوره، کراتینین، تری گلیسرید و کلسترول) و میزان نژاد هلشتاین

به منظور بررسی اثر بافر تارتارات روی میزان نشخوار، غلظت متابولیتهای خون( اوره، کراتینین، تری گلیسرید و کلسترول) و میزان PH ادرار ومدفوع آزمایشی با سه راس گاو هلشتاین یک شکم زایش که در فاصله 20± 180 روز از زایش قرار داشتند ، در قالب یک طرح چرخشی 3*3 انجام گرفت . جیرها به شکل کاملا مخلوط و به صورت آزاد در اختیار دامها قرار گرفت. تیمارها شامل سه جیره بود که به ترتیب: تیمار 1)جیره با نسبت 40:60 علوفه به کنسانتره بدون بافر، 2)جیره با نسبت 60:40 علوفه به کنسانتره بهمراه 2% بافر و 3)جیره با نسبت 75:25 علوفه به کنسانتره بهمراه 2% بافر. آزمایش در قالب یک طرح چرخشی 3*3 با سه دوره تکرار انجام شد که هر دوره آن 18 روز به طول می انجامید: 3 روز برای تغییر جیره، 8 روز برای عادت به جیره و 7روز آخر به عنوان اثر تیمار در نظر گرفته می شد. افزودن بافر از بروز کاهش در میزان نشخوار دامها جلوگیری نموده و همه دامها میزان نشخوار طبیعی داشتند. غلظت متابولیتهای خون ( اوره، کراتینین، تری گلیسرید و کلسترول) و و میزان PH ادرار ومدفوع تحت تاثیر تیمارها قرار نگرفت (P<0.05). هرچند که با افزایش کنسانتره جیره کاهش اندکی در PH مدفوع دیده شد. ولی شکل، بافت و رنگ مدفوع در جیره های با کنسانتره بالا حالت طبیعی ونرمال داشت. دامها در طول این آزمایش شرایط فیزیولوژیکی طبیعی داشته و اثر بافر روی شرایط فیزیولوژیکی دامها مثبت بوده است. نتایج این آزمایش نشان داد که بافر تارتارات را در جیره های گاو شیری با موفقیت و بدون هر گونه عوارض جانبی روی سلامتی و شرایط فیزیولوژیکی دامها می توان بکار رود.

کلیدواژه ها:

بافر تارتارات ، جیره با کنسانتره بالا ، متابولیتهای خون ، Ph ادرار و Ph مدفوع