طراحی جیره غذایی میگو پرورشی وانامی بر پایه جلبک Sargassum swartzii ,Gracilaria corticata و اثر آن بر میزان رشد

در این تحقیق اثر دو نوع جلبک های دریایی قهوه ای Sargassum swartziiو قرمز Gracilaria corticata به عنوان منبع پروتیین در جیره غذایی میگووانامی((Litopenaeusvannameiمورد بررسی قرار گرفت.جیرههای غذایی جلبکی شامل25درصدو40درصد ازپودرهایSargassum swartzii و Gracilaria corticata،در5تیمار،که برای هر کدام سه تکرار وسه گروه کنترل تعیین شد در این آزمایش تقسیم بندی لاروهاPL18در 24 تانک پلاستیکی 300 لیتری و در قالب یک طرح کاملا تصادفی درهرتانک 30عدد لارو انتقال داده شد.آزمایشات در یک دوره 9 هفته ای انجام گرفت ودرپایان این دوره زیست سنجی و میزان بقا بررسی شدند.غذا دهی میگوها به طور دستی 4 بار در روزدر ساعت های 8 ،12 ، 16 ،20 انجام گرفت . در طی این دوره سیفون کشی به طور روزمره انجام شد وفاکتورهای محیطی ازقبیل شرایط دما، اکسیژن ، شوری و PHدر دونوبت 6 صبح و18 بعداز ظهرو تعویض آب هردو روز برای تیمارهای مختلف در طول دوره پرورش مورد بررسی قرار گرفت.وزن و طول لاروها هر ده روز اندازه گیری گردیده که بیشترین نرخ رشد ویژه((SGR مربوط به میگوهای تغذیه شده با Gracilaria %40 corticataنشان داد.طبق آزمون توکی هیچ رابطه معنی داری بین تیمارها از لحاظ SGR وجود ندارد و تیمار4 دارای بیشترین مقدار میانگین WG و LG می باشد. همچنین نتایج این مطالعه نشان داد که درصد بقا در میگوهای تغذیه شده با 40% جلبک Gracilaria corticata دارای بیشترین بازماندگی و %75,50 است و بقیه به ترتیب Sargassum swartzii %40) و %25 Gracilaria corticata و Sargassum swartzii %25 و گروه کنترل% 73,30 و %70,00 و% 63 ,30 و% 36 ,11 می باشد.وطبق روش رگرسیون چندگانه Backward درمدل رشد حاصل بین FCR و SGR یک رابطه منفی وجود دارد. هر چند که نسبت به همدیگر تفاوت معنی داری در بین آنها مشاهده نشد .(p> 0.05)گنجاندن غذای جلبکی در یک برنامه غذایی مطلوب در مرحله پست لاروی، می تواند رشد و بقای پست لاروها و به تبع آن ایمنی را جهت معرفی به استخرهای پرورشی بالا برد.

کلیدواژه ها:

جلبک دریایی ، میگوی وانامی ، Sargassum swartzii ، Gracilaria corticata