تغییرات ریزساختارومقاومت به خوردگی لایه روکش فولادزنگ نزن 347ایجادشده برزیرلایه CK35 بااستفاده ازروش GTAW

در تحقیق حاضر سعی شده است، اثر استفاده از قطر های مختلف فیلر متال و تعداد لایه روکش بر ریزساختارهای حاصل و مقاومت به خوردگی روکش ایجاد شده، نشان داده شود. به همین منظور، لایه روکش با استفاده از فیلر متال فولاد زنگ نزن 347 بر روی زیر لایه فولادCK35 به کمک فرآیند قوس الکترود تنگستنی (GTAW) ایجاد گردید. در ادامه از لایه روکش نمونه برداری شده و ریزساختارهای حاصل با استفاده از میکروسکوپ نوری (OM) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مورد بررسی قرار گرفت و جهت اطلاع و صحه گذاری فازها و ترکیبات به وجود آمده از روش طیف سنجی پراش انرژی اشعه ایکس (EDS) و سپس از روش پراش اشعه ایکس (XRD) استفاده شد. همچنین مقاومت به خوردگی لایه روکش در نمونه های مختلف با استفاده از روش های خوردگی مه نمکی و پلاریزاسیون مورد سنجش قرار گرفت. نتایج بدست آمده از آزمایش های مختلف حاکی از آن است که به طور کلی افزایش تعداد لایه های روکش با کاهش میزان امتزاج زیرلایه همراه بوده و ریزساختارها از ساختار کاملا مارتنزیتی به ساختاری از آستنیت به همراه فریت متغیر خواهد بود. در عین حال افزایش قطر فیلر مثال می تواند به صورت همزمان شرایط را به لحاظ ساختاری و مقاومت به خوردگی بهبود بخشد.

کلیدواژه ها:

روکش کاری ، جوشکاری ، فولاد زنگ نزن 347 ، خوردگی