رابطه بین مزیت نسبی مالیات بر ارزش افزوده و مزیت نسبی ارزش افزوده بخش خدمات: مطالعه موردی استانهای ایران

گستردگی و تنوع فعالیتهای بخش خدمات در اقتصاد، در کنار سهم آن از ارزشافزوده و اشتغال اهمیت توجه به این بخش را دو چندان مینماید . بخش خدمات در دهه های اخیر رشد چشمگیری را در کشورهای توسعهیافته داشته و بخش بزرگی از ارزش افزوده اقتصاد جهان در بخش خدمات به دست میآید . حال آن که در کشور ایران این روند به صورت نوسانی بوده و شاهد رشد پایدار در این بخش نبودهایم . هدف اصلی این مقاله بررسی رابطه بین مزیت نسبی مالیات بر ارزش افزوده و مزیت نسبی ارزش افزوده بخش خدمات در استانهای کشور می باشد. برای این منظور با کمک شاخص مزیت نسبی (RCA) و با استفاده از آخرین آمار منتشر شده از مالیات بر ارزش افزوده هر استان توسط دفتر پژوهش و مطالعات مالیاتی سازمان امور مالیاتی کل کشور در سال 95 و آخرین آمار منتشر شده از ارزش افزوده بخش خدمات توسط مرکز آمار ایران در سال 92 مزیت نسبی ارزش افزوده بخش خدمات و مزیت نسبی مالیات بر ارزش افزوده با استفاده از شاخص RCA محاسبه شده. و سپس با استفاده از ضریب همبستگی رتبه ای اسپیرمن و نرم افزار استتا رابطه بین آن دو بررسی میشود. نتایج نشان داده که به طور کلی بین مزیت نسبی مالیات بر ارزش افزوده و مزیت نسبی ارزش افزوده بخش خدمات رابطه معناداری وجود ندارد .

کلیدواژه ها:

مالیات بر ارزش افزوده ، ارزش افزوده بخش خدمات ، مزیت نسبی