بادگیر خورشیدی گامی نوین جهت همگام شدن سنت و تکنولوژی نمونه موردی اقلیم گرم و مرطوب بوشهر

چالشی که طراحان بناهای جدید با آن رو به رو هستند چگونگی رابطه ساختمان و شهر با محیط طبیعی است بدین منظور باید جریان فکری انتخاب شود تا علاوه بر پاسخگویی به نیازهای طرح پاسخی مناسب برای این پرسش کلیدی بیابد که چگونه میتوان در عین تامین نیازهای انرژی یک ساختمان پیوندی هرچه عمیقتر بین ساختمان ، محیط و سیمای شهر برقرار نمود و در عین حال لطمه ای به سیمای ظاهری شهر خصوصا بافت های تاریخی زده نشود این موضوع( معماری همساز با اقلیم ) در شهرهایی که دارای بافت های ارزشمند تاریخی هستند از اهمیت دو چندانی برخوردار است زیرا این معماری نه تنها باید منطبق با شرایط محیطی و اقلیمی بوده تا بتواند با ایجاد محیطی پایدار و مناسب شرایط آسایش را برای ساکنین فراهم کند بلکه میبایستی از لحاظ سیمای ظاهری منطبق با معماری بومی و سنتی مجموعه نیز باشد تا سیمای سنتی بافت را به هم نزده و از ارزش تاریخی آن نکاهد. جهت دست یابی به هدف فوق شاید یکی از بهترین راهها تزریق تکنولوژی نوین به کالبد سنتی این گونه ساختمان ها بدون ایجاد تغییری محسوس در ظاهر آنها باشد. در این راستا بافت تاریخی شهر بوشهر که در اقلیم گرم و مرطوب واقع شده است به عنوان بستر مطالعاتی انتخاب گردید که با بررسیهای میدانی و مدل سازیهای رایانهای، ویژگیهای اقلیمی و و رفتار عناصر ساختمانی استخراج گردید که پس از بررسی و تحلیل نتایج دادهها به کارگیری عنصری مرکب از بادگیر و دودکش خورشیدی جهت تهویه هوا و دفع رطوبت که همانا یکی از مهمترین عوامل در جهت ایجاد آسایش کاربران فضا میباشد مناسب تشخیص داده شد. در این مقاله نخست به شرح ویژگی های اقلیمی جغرافیایی استان بوشهر به عنوان بستر اصلی مطالعه پرداخته و پس از آن به معرفی این بادگیر خورشیدی و طرز کار آن اشاره میشود . باشد تا راهی نو در جهت باز زنده سازی معماری سنتی و بومی کشور باز شود.

کلیدواژه ها:

بادگیر ، دودکش خورشیدی ، معماری همساز با اقلیم ، انرژی خورشیدی ، جریان باد ، بوشهر