روش های بهسازی و تثبیت خاک ها جهت ساخت راه آهن در خاک های مسیله دار با رویکرد حفاظت از محیط زیست

وجود برخی مشخصات خاص درخواستی که خطوط ریلی بر روی آنها یا در مجاورت آن ساخته می شود، مانند تورم بیش از اندازه، واگرایی، روان گرایی، نشست سیگار و کاهش مقاومت خاک بر اثر بالا بودن سطح آب زیرزمینی یا وقوع زلزله موجب ایجاد مشکلاتی در سازه های فوقانی (ریل و ناوگان) و همچنین سازه هایی جانبی آن مانند ایستگاه ها و ایجاد آسیب های فراوان بر آن می گردد. در مقاله ها و مراجع مختلف موارد زیادی از خاک های مسیله در شناخت و بررسی شده است که در این پژوهش تا دست از مهم ترین خاک های مسیله دار که در مطالعه مسیر طرح های ریلی بیشتر با آنها روبه رو هستیم، شامل خاک های رمنده (فروغ ریزشی) (Collapsible Soil) رس های واگره (Dispersive Clays) خاک های اماسی (متورم شونده) (Expansive Soil) خاک های روانگرا (Liquefied Soils) مورد بررسی قرار گرفته است. اصلاح و بهبود عملکرد خود کاهش هزینه ناشی از تعویض محل پروژه با یک جابجایی مسیر مصوب، صرفه جویی زمانی در عملیات بهسازی خاک ها نسبت به جایگزینی مصالح، کاهش ریسک های ناشناخته در صورت برداشت خاک بر جا از جمله مهم ترین مزایای روش های بهسازی خاک های مسیله دار در پروژه های ریلی می باشد. به منظور استفاده از یک روش بهسازی مفید می بایست با توجه به نوع خاک و منحنی دانه بندی و ملاحظات اقتصادی، مناسب ترین روش تقویت خاک را انتخاب نمود. در این مقاله ضمن بررسی دقیق خاک های مسیله دار با تاکید بر خاک های مسیله داری که بیشتر در پروژه های ریلی با آن مواجه هستیم، روش های بهسازی آنها معرفی و مورد ارزیابی قرار گرفته است. در بخش نتیجه گیری این پژوهش ضمن تحلیل روش های بهسازی خاک های مسیله دار اثرات کاربرد این روش ها بر بهبود پارامترهای مکانیکی و دینامیکی خاک ها در پروژه های اجرایی ریلی استفاده شده است.

کلیدواژه ها:

بهسازی خاک ها ، زیرسازی راه آهن ، خاک های مسیله دار ، روش های سازگار با محیط زیست