بررسی رابطه بین آموزش خانواده و توجه والدین نسبت به مسایل آموزشی و تربیتی فرزندان

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین آموزش خانواده و توجه والدین نسبت به مسایل آموزشی و تربیتی فرزندان می باشد. پژوهش از نوع توصیفی (همبستگی) است. جامعه آماری مورد مطالعه، والدین دانش آموزان دوره اول و دوم متوسطه منطقه صوفیان به تعداد 3115 نفر بوده و برای نمونه گیری از روش تصادفی طبقه ای و جدول مورگان به تعداد 341 نفر (190 مرد و 151 زن) استفاده شده است. به منظور ارزیابی مولفه های اساسی پژوهش از پرسشنامه محقق ساخته مبتنی بر مقیاس پنج درجه ای لیکرت استفاده گردید. برای برآورد روایی پرسشنامه از روایی محتوایی و صوری استفاده شده است. پایایی پرسشنامه (0/86) از طریق اجرای آزمایشی و محاسبه آلفای کرونباخ بدست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری (spss) در دو سطح توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج حاصل از آزمون های آماری نشان داد که 79/1 درصد پاسخگویان در برنامه آموزش خانواده شرکت نکرده اند و 20/9 درصد آنان شرکت کرده اند که نشانگر اکثریت غالب والدینی است که در برنامه آموزش خانواده شرکت نکرده اند. همچنین میانگین وضعیت برنامه های آموزش خانواده از نظر پاسخگویان، در حد متوسط به پایین می باشد. بین آموزش خانواده و کم توجهی والدین نسبت به مسایل آموزشی و تربیتی فرزندان رابطه ای وجود دارد، یعنی هر چقدر میزان برگزاری برنامه های آموزش خانواده افزایش یابد، میزان کم توجهی والدین نسبت به مسایل آموزشی و تربیتی فرزندان کاهش می یابد و برعکس.

کلیدواژه ها:

آموزش خانواده ، مسایل آموزشی و تربیتی ، والدین ، فرزندان