خلاقیت فضایی منظر شهری معماری ایران در مسجد مدرسه های دوره قاجاریه
محل انتشار: کنفرانس ملی معماری و منظر شهری پایدار
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,181
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ARCHCONF01_437
تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1393
چکیده مقاله:
در این مقاله به بررسی خلاقیت، بداعت و نوآوری فضایی در مهمترین فضای شهری ایرانی یعنی مساجد و مسجد مدرسه های دوره قاجاریه پرداخته می شود. تلفیق دوباره مساجد با مدارس و دیگر ویژگی های فضایی صورت گرفته در آن در صورت شمولیت می تواند وجه مشخصه معماری دوره قاجار باشد چنانچه از این خصوص ویژگی های مشترک در دوره های تاریخی و سبکی ماقبل نیز سابقه داشته است که گاهی ارتفاع فضاهای سرپوشیده در دوران های مختلف ابعاد خاصی به خود گرفته و از مشخصه معماری آن دوره شده، مانند ارتفاع زیاد فضاهای سرپوشیده در دوره آلبویه و ارتفاع بلند ایوان ها و گنبدها در شیوه آذری. افقی گرایی به همراه توسعه فضایی در مهمترین و پایدارترین جوهره فضایی معماری ایران یعنی درحیاط مرکزی صورت گرفت اما مهمترین نکته آن است شکل فضای تهی حیاط (مکعب) در طول دوره اسلامی که بدون تغییر مانده بود در مسجد مدرسه های این دوره به صورت افقی گرایی به همراه توسعه فضایی و گستردگی حجمی تجسم یافت.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسین مرادی نسب
دانشجوی دکتری معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
امیر ماستیانی
دانشجوی کارشناسی ارشد معماری دانشگاه آزاد اسلامی واحد سمنان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :