چالشهای ترویج تکنولوژی گیاهان تراریخته گری در کشاورزی پایدار

صرف نظر از کاربردهای پزشکی فناوری تغییر ژنتیکی یکی از برجسته ترین دستاوردهای آن تهیه واریته های تراریخته گیاهان زراعی بوده که مزایای بالقوه و خطرات استفاده از این محصولات بحثهایی زیاد را برانگیخته است و در بخش کشاورزی، پارادوکس هایی که برخواسته از ماهیت و استلزامات بکارگیری محصولات حاصل از این تکنولوژی است، مطرح می گردد. چنانکه تاکید اساسی دنیا در حال حاضر در ارتباط با توسعه پایدار، بهبود ارتباط بین جامعه انسانی و محیط طبیعی است. در این راستا بررسی تاثیرات و پیامدهای تکنولوژی ژن در کشاورزی و روشهایی که می تواند سلامتی انسان را تحت تاثیر قرار دهد امری مهم می نماید. در این خصوص نقش گیاهان تراریخت در تامین نیازهای غذایی بشر اجتناب ناپذیر است، اما از سویی نگرانیهای در مورد تکنولوژی ژن در 4 زمینه اصلی مطرح می شوند: 1- موضوعات اخلاقی، 2- تاثیرات اقتصادی- اجتماعی 3- امنیت غذایی و سلامت انسانی 4- تاثیر در تنوع زیستی و محیطی. بنابراین جهان از یک ناگزیر به روی آوری به چنین تکنولوژی هایی است و از سوی دیگر به تناسب این تکنولوژی ها با اهدافی که برای جهان در نظر گرفته شده است با دیده تردید می نگرد. از آنجا که هدف غایی کلیه تکنولوژیهای توسعه یافته تاثیر در بهره برداری از منابع در راستای توسعه پایدار کشاورزی و همزمان بهبود و ارتقا سطح زندگی کشاورزان می باشد فعالیت ترویج کشاورزی را مستقیما با بهره برداران تکنولوژی ها در ارتباط است با چالش های متعددی مواجه می سازد.

کلیدواژه ها:

ترویج ، توسعه ، کشاورزی پایدار ، تکنولوژی ، گیاهان تراریخته